1913. Carton de Wiart en de kinderbescherming

Cette oeuvre d’alchimie morale

De private werken die zich rond de eeuwwisseling bezighielden met kinderbescherming of kinderwelzijn waren burgerlijke initiatieven, voornamelijk uitgevoerd door dames. Ze ontwikkelden zich aanvankelijk beide onder de noemer “kinderbescherming”. Twee van de oudste beroepen ter wereld speelden daarbij echter een grote rol. De rechter en de dokter werden de sleutelfiguren in respectievelijk de kinderbescherming (1912) en het kinderwelzijn (1919). Samen met de vrouwen zullen ze zich wijden aan dit werk van ‘morele alchemie’ dat erin bestaat om miserie, onwetendheid en ondeugd om te toveren in gezondheid, deugd en geluk. De sociale rol van de rechter stond daarbij in functie van “l’existence même de notre société” (p.414). De sociale rol van de artsen maakte van hen “les gardiens de la race” (p.417).

Overal ontstonden private, semi-officiële en overheisinitiatieven  van heropvoeden en patroneren enerzijds, opvoeden en instrueren anderzijds. Het ging om een beweging die internationaal aan de gang was. Deze heropbeuring van de kinderen gebeurde in hun belang, maar men verborg niet dat deze “soin moral et matériel de l’enfance” de meest solide basis was voor “une bonne construction sociale”. Soms was men nog explicieter.

“cette oeuvre d’alchimie morale qui consiste, avec de la misère, de l’ignorance et du vice, à créer de la santé, de la vertu en du bonheur.” (p.409)

“Partout, (…), s’organisent des juridictions nouvelles, (…), complétées par le patronage de la liberté surveillée. Partout, pour protéger les enfants en instruisant ou en secondant les mères, surgissent des oeuvres de vulgarisation, de consultation, de mutualité.” (p.407)

“Quand nous recueillons un petit être jeté dans la tumultueuse mêlée des bas-fonds sociaux, victime de parents indignes ou de tares profondes, ce n’est pas lui que nous protégeons, ce sont les honnêtes gens que nous défendons; quand nous tentons d’éveiller ou de réveiller à la santé physique et morale des êtres chétifs et faibles menacés par la contamination du crime, c’est la société elle-même que nous défendons contre des atteintes dont l’abandon de l’enfant constitue pour elle le présage et la menace.” (p.408)

Bronvermelding

CARTON DE WIART, Congrès International pour la Protection de l’Enfance, Bulletin de l’Office de la Protection de l’Enfance, Min. de la Justice, Bruxelles, Tome I, 1912 et 1913, p.401-418.

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *